مرگ آلاله

ازکوچه های شهرچوبگذشتی
لختی درنگ کن
درتنگ کوچه ای که غریبانه
دیوارهاش،سربهم آورداند
چون مادران به تن کرده
رخت سیاه عزاداری؛
درسوگ مرگ عزیزانشان
آن کوچه راتوبه خودمگذار
درچارسوقش,ببین کآنجا
برگورکرده اند
آلاله های بهاری را
چونان به رسم عصرجهالت
ویک تن نشسته ومی موید
برپیکرفقیدعدالت