خانه دوست

تقدیم به همه قلندران عشق:

خانه دوست کجاست
پای سجاده عشق
روبه محراب بلندگل سرخ
لبه نازک دیدارسحر
باهوای دم صبح
وتراویدن شبنم بربرگ
گاه پروازکبوترزقفس
هرکجاسادگی وبی رنگی است
هرکجاعاشقی ویکرنگی است
جای جای دل من
جای جای دل تو
خانه دوست آنجاست
وه چه دوراست وچه نزدیک است این؛
خانه کوچک تنهائی ما

بیشماران

زیبا،به سان گل سرخ
بلند،به قامت سرو،
ایستاده دربرابرطوفان
همواره درنبرد؛

این باراما
آرش وار،درکمان کردی
جانت را


وچون سیاوش،
سربلند،

گذرکردی.....ازآتش،
درپیش چشم خلق

ت.پویا95/11/3
تقدیم به اتش نشانان فداکاروهمه امدادگران عزیز.