پاییز2

آنگاه که؛
به میهمانی پائیزمی روی
و نسیم؛
درجاده های بارانی
برگونه هایت بوسه می زند
نرم وآهسته برو
وحواست به قدمهایت باشد
مبادکه،دل نازک برگها،شکسته شود

کوچ 2

لحظه به لحظه ازتمام خودم،
دورمی شوم
مانندسایه ای، بنشسته
در کف پس کوچه های شب
وهمی است دربرابرم اینک
ازکوچ پوچ؟
دردی است؛
جامانده درتمام وجودم
همچون مسافری درراه مانده
ازسفری بس درازودور
اینک؛
بی آنکه راه به مقصودبسپرم
افتاده ام به دام هیولای آخرین
که آرام می کشاند،
چون طعمه ای مرا
در کام نحس خویش

حراج

وقتی که
گل واژه های عشق
برسربازارهرزگی
بربادمی رود
ودخترکان نورس
انارهای.شرم را
درچهارراه احتیاج
به حراج می گذارند
وقتی که اخلاق
درلول های نشئگی دودمی شود
زندگی چه رسم خوش آهنگی دارد!؟