صبح 2
سه شنبه, ۷ شهریور ۱۳۹۶، ۰۹:۰۸ ق.ظ
صبح زیباست،به سان گلها
صبح بالیده زخواب ورویا
صبح پایان شب تاریک است
وندرآن همهمه های نیک است
عشق درخانه چودرباز کند
یک امید دگر آغاز کند
گل به روی تو بخندد آری
خارجت سازد از دشواری
بلبل عشق تو را یاد کند
با غزلهاش توراشادکند
گر به بستان توروی پربینی
دختر شبنم برگل بینی
یک نگه برچمن ار باز کنی
دل وجانت توبه هم سازکنی
مخمل سبز شده فرش زمین
پرزسوسن شده وهم نسرین
گر بگیری سرخودرا بالا
نورباران بشوی از بالا
قاب خورشید سلامت گوید
خوشه نور رخت را شوید
پرزشادی شوی و طنازی
می شوی جفت توباهمبازی
بازی عشق،تو........آغاز کنی
توجوان گردی وهی،نازکنی
غم کجا خانه کجا درد کجا
همه ازیاد رود در آنجا
پس برون آ زدرونت ای دوست
روبه هرجاکه همان خانه اوست
گلشن وباغ وسرا و بستان
همه از آن تواند دریک آن
